Zespół

Ewa Partum (*1945) należy do pierwszego pokolenia polskich artystek konceptualnych i jest uważana za jedną z pionierek sztuki konceptualnej i feministycznej w Europie. W połowie lat 60. zajęła pozycję „krytycznej postawy wobec rzeczywistości, systemu i kontroli” i początkowo pojawiła się z pionierskimi akcjami i instalacjami w przestrzeni publicznej, poezją wizualną, filmami, a także fotografiami i performansami. W Self-Identification (1980) ten proces ulega zwężeniu: Nagie ciało artystki jest eksponowane w różnych sytuacjach publicznych i pokazuje wrażliwość nie tylko samego ciała, ale także wrażliwość procesu „samoidentyfikacji”, jak głosi tytuł. Jej wczesne prace odzwierciedlają rzeczywistość kraju rozdartego między socjalistyczną, komunistyczną i liberalną dynamiką. Partum jest jedną z najważniejszych przedstawicielek sztuki konceptualnej i feministycznej w Polsce, o czym świadczą prezentacje jej prac w Palais de Tokyo, Centre Pompidou i innych miejscach, a także jej udział w międzynarodowych wystawach, takich jak między innymi 14 Biennale w Lyonie, La Triennale 2012 w Paryżu, 18 Biennale w Sydney i Manifesta 7. (Tekst: Mathias Güntner Gallery)

Berenika Partum jest historyczką sztuki, menedżerką kultury i kuratorką. Pracuje nad różnymi projektami w dziedzinie kultury, koncentrując się głównie na Europie Środkowej i Wschodniej. Doświadczenie zawodowe zdobywała w różnych instytucjach kultury w Berlinie, m.in. w Instytucie Kultury Polskiej, Akademie der Künste, Neuer Berliner Kunstverein, Hamburger Bahnhof – Museum für Gegenwart, Kooperative Berlin Medienproduktion. Przez wiele lat była krytykiem sztuki i dziennikarką kulturalną. Jej teksty były publikowane w Springerin – Hefte für Gegenwartskunst, artmagazine.cc, uMagazine i wielu innych. Była kuratorką takich wystaw jak: Piotr Blajerski „The End”, Lettrétage Berlin, 2015, Polenbegeisterungswelle – Cultural Topographies of Polish Berlin, Kunstquartier Bethanien, Berlin 2017 (z Iwoną Bigos i Yagner Anderson), z Karoliną Majewską-Güde „Ewa Partum. Moja galeria jest ideą. Galeria Adres Archive” i Pavlem Brăilą „Undressing the Bride” 2020 w Centrala, Birmingham (Wielka Brytania) oraz w 2021 Casa Mare w Centrala Birmingham (Wielka Brytania). Od 2016 do 2022 roku pracowała w obszarze zarządzania projektami i finansami w ramach projektu promującego rozwój pomysłów, które strukturalnie wzmacniają krajowe przemysły filmowe w Europie Środkowo-Wschodniej (SOFA – School of Film Advancement). Od 2016 roku jest jednocześnie dyrektorką programową polskiej fundacji ARTUM ewa partum museum.

dr. Karolina Majewska-Güde jest badaczką, historyczką sztuki i kuratorką. Pracuje jako adiunkt badawczy w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Jej badania skupiają się na neoawangardach Europy Środkowo-Wschodniej, sztuce i epistemologiach feministycznych, sztuce performance oraz współczesnych zagadnieniach obiegu, tłumaczenia i wytwarzania wiedzy poprzez badania oparte na sztuce. Interesuje ją refleksja nad archiwum artystycznym, jako miejscem współpracy, w którym przenikają się praca reprodukcyjna i twórcza. Uczestniczy w wielu kolektywnych projektach badawczych umiejscowionych na styku transnarodowej historii sztuki socjalistycznej Europy i historii sztuki feministycznej, a także w projektach artystycznych skupiających się na przemyśleniu regionalnej historii kultury z perspektywy płci. Jest współkuratorką kilku wystaw i autorką publikacji poświęconych sztuce postsocjalistycznej Europy, takich jak ArtMargins, Post MoMA: Notes on Art in a Global Context. Wykładała na Uniwersytecie KU w Linzu oraz w Instytucie Sztuki i Historii Wizualnej Uniwersytetu Humboldta. W 2021 Majewska-Güde opublikowała monografię „Ewa Partum’s Artistic Practice. An Atlas of Continuity in Different Locations” (Transcript). Jest członkinią AICA.